In gesprek met.. Marielle

Het rijden en mijn passie hiervoor is echt begonnen bij mijn eerste man. Hij was vrachtwagenchauffeur en werkte bij een transportbedrijf in Roermond. Elke vrijdag ging ik met hem mee. Een geweldige tijd waarin we samen droomden van een eigen vrachtwagen en het toeren door Europa. Hij wist het vlammetje in mij aan te wakkeren en de droom om onderweg te zijn is altijd blijven bestaan.

Achttien jaar geleden overleed hij aan een hersentumor. Zijn dood heeft een diepgaande impact op mijn leven gehad, maar het rijden bleef. Ik werkte afgelopen jaren als taxichauffeur en koerier maar mijn hart ligt toch echt bij de vrachtwagen.

Sinds vier jaar heb ik een relatie met mijn huidige partner. Hij zei me: “Mariëlle ga nou eens je droom achterna!”. Het motiveerde mij enorm om iemand te hebben die mij steunde in het verwezenlijken van mijn passie. Ik heb mij toen aangemeld voor een testdag bij Steenbergen. Mijn oudste drie kinderen waren zo trots, zij dachten: Eindelijk, ze gaat het doen!

Van tevoren krijg ik een mail met informatie over wat je moet leren en welke vaardigheden je moet beheersen. Er zijn duidelijke richtlijnen over wat er van je wordt verwacht, zodat je je goed kunt voorbereiden. Om je vaardigheden te tonen in de vrachtwagen krijg je ook een half uur rijles. Het feit dat je voor twee onderdelen een onvoldoende mag halen, geeft aan dat er enige ruimte is voor fouten, maar het is natuurlijk beter om alle onderdelen met succes af te ronden. Bij positief resultaat ben je door.

“Steenbergen heeft me warm onthaald en ik ben in het traject goed geholpen door iedereen”

Ik ben bij Steenbergen begonnen op een busje en heb parallel daaraan mijn theorielessen gedaan. De theorie is verdeeld in verschillende modules en daarvoor slaagde ik in 1 keer. 24 februari was mijn eerste dag op de grote wagen. Het was spannend, want dit is immers een nieuwe en grotere wagen dan waar ik op geoefend heb. Maar ik heb de wagen snel leren kennen en raak er steeds meer mee vertrouwd. Nu werk ik toe naar het CE-rijbewijs, zodat ik kan doorgroeien naar distributiechauffeur met een oplegger.

Als ik ’s ochtends inklok, is mijn wagen geladen en maak ik een praatje met de loodsmedewerkers, dat is altijd gezellig. Daarna check ik mijn route en begin ik aan de dag. Ik houd van verschillende routes, hetzelfde is mij te eentonig. Vorige week zat ik de hele week in Zuid-Limburg, dat was heerlijk! De route voelde aan als de heenweg van een vakantie!

Steenbergen heeft me warm onthaald en ik ben in het traject goed geholpen door iedereen. Hier maakt het niet uit of je man of vrouw bent, iedereen behandelt je met respect. Aan het einde van de dag vind ik het fijn om thuis te komen bij mijn kinderen. Zij vinden het heel stoer dat mama op de vrachtwagen zit en dat maakt mij extra trots!